Tað eru 23 sløg av spannarum skrásett í Føroyum. Flestir teirra eru miðalstórir. Kroppurin er lítil og veingirnir stórir, og teir hava tí flagsandi flog.
Heitið ‘spannari’ kemst av gongulagnum hjá ormverunum. Ormverurnar hava bara tvey pør av gongunabbum heilt aftarlaga, og tí er langt glopp millum teir og beinini. Tær hava tí eitt ógvuliga sermerkt gongulag. Ormveran undan spannara verður nevnd grasormur.
Hetta er ormvera hjá svínoyarspannara. Tá ið ormveran undan spannara gongur, flytur hon fyrst gongunabbarnar heilt fram til beinini og skjýtur samstundis kroppin upp í ein boga. Standandi á nabbunum sleppir hon so beinini upp, flytur tey fram og rættir kroppin út aftur. Mynd: Hans Eli Sivertsen
Svínoyarspannari er búfastur í Føroyum. Slagið er higartil bara sæð í Svínoy í 400 metra hædd. Har er hann vanligur í økjum við baraldi. Har sæst ormveran eisini.Mynd: Hans Eli Sivertsen
Frostspannari. Kallfirvaldur hevur vanliga veingir, meðan kvennfirvaldur hevur bara smáar veingjarstubbar og kann tí ikki flúgva. Frostspannari sæst oftast seint um heystið og inn í desember, tá ið flest allir aðrir firvaldar ikki síggjast meir. Mynd: Hans Eli Sivertsen