Kvøldsveimara-ættin

Kvøldsveimarar flúgva frá tí tað fer at skýma og út á náttina. Teir eru helst teir sermerktastu av øllum náttfirvaldum.

Elpenor-drotningarfirvaldur er millum vakrastu náttfirvaldar. Ljósareyðu veingir hansara hóska væl til blóðdropa-runnarnar, sum hann verpur í. Mynd: Hans Eli Sivertsen

Elpenor-drotningarfirvaldur er millum vakrastu náttfirvaldar. Ljósareyðu veingir hansara hóska væl til blóðdropa-runnarnar, sum hann verpur í. Mynd: Hans Eli Sivertsen

Nógvir kvøldsveimarar hava langan sevil. Kvøldsveimarar eru teir firvaldarnir, sum hava longsta sevilin. Sevilin á onkrum kvøldsveimara kann gerast 30-35 cm langur. Hetta er tríggjar ferðir so langt, sum kroppurin er til longdar. 

Tá ið kvøldsveimarar setast at hvíla seg, halda teir vanliga veingirnar flatar, og teir eru bendir afturá sum veingirnir á einum jettjagara.

Lítil drotningar-firvaldur er 4-5 cm langur. Tá ið hann sýgur hunang úr blómum við langa sevlinum, hongur hann stillur í luftin við surrandi veingjum eins og ein kolibri. Mynd: iStockphoto

Lítil drotningar-firvaldur er 4-5 cm langur. Tá ið hann sýgur hunang úr blómum við langa sevlinum, hongur hann stillur í luftin við surrandi veingjum eins og ein kolibri. Mynd: iStockphoto

Næstan allar ormverunar hjá kvøldsveimarum hava eitt horn á afturpartinum. Ormveran hjá elpenor-drotningarfirvaldi kann toyggja bringuna so hon minnir um trantin á fíli (elefanti). 

Ormveran hjá elpenor-drotningarfirvaldi. Mynd: iStockphoto

Ormveran hjá elpenor-drotningarfirvaldi. Mynd: iStockphoto

Kvøldsveimarar eru sjáldsamir gestir í Føroyum. Higartil eru sjey ymisk sløg í kvøldsveimaraættini skrásett her.

Spannarar

Tað eru 23 sløg av spannarum skrásett í Føroyum. Flestir teirra eru miðalstórir. Kroppurin er lítil og veingirnir stórir, og teir hava tí flagsandi flog.

Heitið ‘spannari’ kemst av gongulagnum hjá ormverunum. Ormverurnar hava bara tvey pør av gongunabbum heilt aftarlaga, og tí er langt glopp millum teir og beinini. Tær hava tí eitt ógvuliga sermerkt gongulag. Ormveran undan spannara verður nevnd grasormur.

Hetta er ormvera hjá svínoyarspannara. Tá ið ormveran undan spannara gongur, flytur hon fyrst gongunabbarnar heilt fram til beinini og skjýtur samstundis kroppin upp í ein boga. Standandi á nabbunum sleppir hon so beinini upp, flytur tey f…

Hetta er ormvera hjá svínoyarspannara. Tá ið ormveran undan spannara gongur, flytur hon fyrst gongunabbarnar heilt fram til beinini og skjýtur samstundis kroppin upp í ein boga. Standandi á nabbunum sleppir hon so beinini upp, flytur tey fram og rættir kroppin út aftur. Mynd: Hans Eli Sivertsen

Svínoyarspannari er búfastur í Føroyum. Slagið er higartil bara sæð í Svínoy í 400 metra hædd. Har er hann vanligur í økjum við baraldi. Har sæst ormveran eisini.Mynd: Hans Eli Sivertsen

Svínoyarspannari er búfastur í Føroyum. Slagið er higartil bara sæð í Svínoy í 400 metra hædd. Har er hann vanligur í økjum við baraldi. Har sæst ormveran eisini.Mynd: Hans Eli Sivertsen

Frostspannari. Kallfirvaldur hevur vanliga veingir, meðan kvennfirvaldur hevur bara smáar veingjarstubbar og kann tí ikki flúgva. Frostspannari sæst oftast seint um heystið og inn í desember, tá ið flest allir aðrir firvaldar ikki síggjast mei…

Frostspannari. Kallfirvaldur hevur vanliga veingir, meðan kvennfirvaldur hevur bara smáar veingjarstubbar og kann tí ikki flúgva. Frostspannari sæst oftast seint um heystið og inn í desember, tá ið flest allir aðrir firvaldar ikki síggjast meir. Mynd: Hans Eli Sivertsen