Rognkelsi er ógvuliga klumput í útsjónd og líkist ikki øðrum fiski her um leiðir. Tað er myrkagrønt-grátt um bakið og ljósagrønt um búkin.
Í staðin fyri búkfjaðrar hevur rognkelsi eina soguskál undir búkinum.
Í gýtingini í mars verður kallfiskurin næstan svartur um bakið og reyðbrúnur um búkin.
Rognkelsi kemur inn á grunt vatn at gýta. Eins og hjá smáfiskinum í taranum, ansar kallfiskurin rognkorninum.
Kallfiskurin ansar rogninum. Mynd: Hans Eli Sivertsen, Føroya Sjósavn.
Kvennfiskurin gýtir fleiri túsund egg í eina stóra rúgvu, sum kallfiskurin síðan verjir. Eggjarúgvan kann liggja so ovarlaga í sjónum, at hon flýtur upp í vatnskorpuna. Kortini heldur kallfiskurin vakt og endar tí mangan við at verða etin av fugli.
Tá ið eggini klekjast umleið 7 vikur seinni, rýmir kallfiskurin.
Ungi hjá rognkelsi. Mynd: Hans Eli Sivertsen, Føroya Sjósavn.
Tá ið ungarnir eru 4 dagar gamlir, fáa teir soguskál og súgva seg fastar á taran. Ungarnir halda til inni í taranum, ofta á heilt grunnum sjógvi. Tá ið ungarnir hjá rognkelsi eru 5 cm langir, líkjast teir vaksna rognkelsinum og fara tá út á djúpari sjógv.