Rognkelsi

Rognkelsi er ógvuliga klumput í útsjónd og líkist ikki øðrum fiski her um leiðir. Tað er myrkagrønt-­grátt um bakið og ljósagrønt um búkin. 

Í staðin fyri búkfjaðrar hevur rognkelsi eina soguskál undir búkinum.

Í gýtingini í mars verður kallfiskurin næstan svartur um bakið og reyðbrúnur um búkin.

Rognkelsi kemur inn á grunt vatn at gýta. Eins og hjá smá­fiskinum í taranum, ansar kallfiskurin rognkorninum.

Kallfiskurin ansar rogninum. Mynd: Hans Eli Sivertsen, Føroya Sjósavn.

Kvennfiskurin gýtir fleiri túsund egg í eina stóra rúgvu, sum kallfiskurin síðan verjir. Eggjarúgvan kann liggja so ovarlaga í sjónum, at hon flýtur upp í vatnskorpuna. Kortini heldur kallfiskurin vakt og endar tí mangan við at verða etin av fugli. 

Tá ið eggini klekjast umleið 7 vikur seinni, rýmir kallfiskurin. 

Ungi hjá rognkelsi. Mynd: Hans Eli Sivertsen, Føroya Sjósavn.

Tá ið ungarnir eru 4 dagar gamlir, fáa teir soguskál og súgva seg fastar á taran. Ungarnir halda til inni í taranum, ofta á heilt grunnum sjógvi. Tá ið ungarnir hjá rognkelsi eru 5 cm langir, líkjast teir vaksna rognkelsinum og fara tá út á djúpari sjógv. 

Steinbítur

Steinbítur verður upp í 150 cm langur og heldur til úr taraskóginum og út á 500 m dýpi. Høvdið er heldur stórt og kubbut og líkist ikki høvdinum á øðrum fiski. Hann hevur stóran og sterkan kjaft, og tenninar eru ógvuliga sterkar. Fremst í kjaftinum hevur hann bog­aðar tøkutenn, og í gómanum eru kúputar tenn at bróta igulkerar, skeljar og krabbagággur við.

Í gýtingartíðini er steinbítur tó minni vandamikil, tí tá missir hann tenninar. Hann etur einki, fyrr enn tenn­inar eru vaksnar aftur. 

Kanningar vísa, at 20 ára gamal steinbítur er í miðal ein metur langur.