Gággukrabbi

Summastaðni á havbotninum sløðast tómar gággur og tómir kúvingar. Í summum av hesum tómu gággum og kúvingunum býr gággukrabbi.

Framkroppurin á gággukrabba er sum á hummara. Aftur­ kroppurin er bleytur og er altíð inni í gágguskelini.

Gággukrabbi í skegg­gággu. Mynd: Hans Eli Sivertsen, Føroya Sjósavn 

Gággukrabbi í skegg­gággu. Mynd: Hans Eli Sivertsen, Føroya Sjósavn 

Sum krabbin veksur, verður gágguskelin ov lítil. So fer hann úr gágguskelini at leita sær eftir størri skel.

Hesa tíðina er krabbin góður fongur hjá fiski og tí í stórum vanda.

Margføtlur at hylja seg við

Á gággukrabba vaksa ofta nógvar margføtlur. Larvan hjá margføtlu dugir nevnliga at kenna mun á, um tað er ein krabbi ella snigil, sum er í gágguni.

Hetta er hent, tí gággukrabbin flytur tær víða og dregur fong til sín og sostatt eisini til margføtlurnar.

Afturfyri hylja margføtlurnar gággu­krabban og verja hann fyri krabbadýrasníkum. 

Gággukrabbi við margføtlum á gágguni. Mynd: Hans Eli Sivertsen, Føroya Sjósavn

Gággukrabbi við margføtlum á gágguni. Mynd: Hans Eli Sivertsen, Føroya Sjósavn