Hetta sigur rithøvundurin og læknin, Elsubeth M. Fossádal, sum millum annað hevur skrivað bøkurnar Alva og Lias, Tá skrubban fekk heilaskjálvta, Julia og bjargingarvesturin og nógvar søgur í Míni jólabók. Píka7 hevur spurt Elsubeth fimm spurningar um at skriva!
1. HVUSSU LEINGI HEVUR TÚ SKRIVAÐ?
– Líka síðani eg lærdi at lesa og skriva, havi eg hildið, at orð eru spennandi. Mær hevur altíð dámt at lurtað eftir søgum, og eg havi hildið tað vera stuttligt at lesa. Tá eg gekk í skúla, var eg so heppin at hava ein lærara, sum dugdi so væl at siga frá søgum, og ein annan lærara, sum lærdi okkum at stava rætt og lærdi okkum at skriva um dreymar. Tað, haldi eg, hevur gjørt, at eg sá, at øll kunnu læra at skriva søgur.
2. HVÍ FÓRT TÚ AT SKRIVA?
– So ein dagin bleiv eg mamma, og tá hendi hvønn dag so nógv spennandi, at eg varð noydd at skriva tað niður fyri ikki at gloyma tað aftur. Tá fór eg at skriva stuttar søgur, har børnini søgdu frá, hvat tey gjørdu í vøggustovu, í barnagarði ella í skúla. Til dømis kundi ein søga snúgva seg um, tá børnini hildu føðingardag í barnagarðinum. Ja, líka sum í bókini um Alvu og Lias, har ein søga er um Lias, sum heldur fýra ára føðingardag í barnagarðinum.
– Ein onnur søga kundi snúgva seg um, tá vit fóru at fiska og fingu eina skrubbu. Børnini høvdu tá minst 100 spurningar um, hví skrubban var so fløt, og um hon mundi hava nakran heila í einum so lítlum høvdi? Ja, tá kom hugskotið til søguna Tá skrubban fekk heilaskjálvta! Tað er heldur ikki altíð, at børn tíma í bjargingarvest, tá tey fara at fiska. Soleiðis kom søgan Julia og bjargingarvesturin.